ღೋ✽❤✽ღೋ═════════ღೋ✽❤✽ღೋ
ƸӜƷ░░░░░WELCOMEƸӜƷ
ღೋ✽❤✽ღೋ═════════ღೋ✽❤✽ღೋ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μικρές Ιστορίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μικρές Ιστορίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

Χμ... η υποψία της γιαγιάς!


♡¸¸.•*¨*••.¸¸♡♡♡¸¸.•*¨*••.¸¸♡

Η κόρη, η μητέρα και η γιαγιά ήταν μόνες τους στο σπίτι.

Κάποια στιγμή η μικρή ρωτάει:
- Μαμά, πώς ήρθα εγώ σε σένα?
Η μαμά απαντάει:
- Αχ, αγαπούλα μου...Σε έφερε ένας υπέροχος πελαργός!
- ... Και την αδελφή μου? - ρωτάει πάλι το παιδί.
- Την έφερε ένας όμορφος γλάρος!
- Και τον αδελφό μου?
- Τον έφερε ένας όμορφος παπαγάλος!
Και η γιαγιά από την κουνιστή καρέκλα άρχισε να μουρμουρίζει...
- Χμ...το είχα καταλάβει εγώ ότι ήταν 3 διαφορετικά πουλιά!

♡¸¸.•*¨*••.¸¸♡♡♡¸¸.•*¨*••.¸¸♡

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2016

Το πιο ωραίο γράμμα Διαζυγίου! ΕΠΙΚΟ!


.•*¨`*.••.*•✽*.·´¯`·.¸☆✽☆.•*¨`*.••.*•✽*.•*¨`*.••.*•✽*.·´¯`·.¸☆✽☆.•*¨`*.••.*•✽*                                                  


ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ στον Σύζυγο


¨¯`*❀Αγαπητέ μου αντρούλη...
Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου πω ότι σε αφήνω για κάτι καλύτερο. 

Ήμουν μια καλή σύζυγος για σένα αυτά τα επτά χρόνια 

και πάνω σ'αυτό δεν χρειάζονται αποδείξεις...

Αυτές οι δύο τελευταίες εβδομάδες όμως, ήταν μια κόλαση.

Το αφεντικό σου μου τηλεφώνησε σήμερα για να μου πει ότι παραιτήθηκες και αυτό ήταν η τελευταία σου ηλιθιότητα που δεν πρόκειται να σου συγχωρήσω!

Την περασμένη εβδομάδα, ήρθες στο σπίτι και δεν πρόσεξες ότι είχα πάει να φτιάξω τα μαλλιά μου και τα νύχια μου... ούτε ότι σου είχα μαγειρέψει το αγαπημένο σου φαγητό και ότι φόραγα ένα καινούργιο σετάκι εσωρούχων...

Μπήκες σπίτι, έφαγες σε δύο λεπτά και αμέσως μετά πήγες για ύπνο αφού τελείωσε ο αγώνας....

Δεν μου λες πια ότι μ 'αγαπάς και ούτε με αγγίζεις πλέον.

Είτε παίζεις μαζί μου, είτε δεν μ 'αγαπάς πια, όποιος και να είναι ο λόγος, εγώ σε αφήνω!

Καλή τύχη!


Υπογραφή: Η πρώην σύζυγος


Υ.Γ:. Εάν θελήσεις να με βρεις, μην το κάνεις:

         Εγώ και ο αδερφό σου πρόκειται να ζήσουμε μαζί στην Πάτρα.


.•*¨`*.••.*•✽*.·´¯`·.¸☆✽☆.•*¨`*.••.*•✽*.•*¨`*.••.*•✽*.·´¯`·.¸☆✽☆.•*¨`*.••.*•✽*


Η Απάντηση Του ΣΥΖΥΓΟΥ!


Αγαπητή πρώην σύζυγο...
Τίποτα δεν θα μπορούσε να ολοκληρώσει την ημέρα μου όσο αυτό το γράμμα σου που μόλις έλαβα.

Είναι αλήθεια ότι ήμασταν παντρεμένοι για επτά χρόνια, αλλά "η καλή και ιδανική σύζυγος" που λες ότι υπήρξες, απέχει χιλιόμετρα μακριά 
από αυτό που στην πραγματικότητα ήσουν...


Τα αθλητικά τα έβλεπα περισσότερο γιατί προσπαθούσα να αποφύγω την ατελείωτη γκρίνια σου...


Το πράγμα περπατούσε άσχημα και δεν μπορούσε να λειτουργήσει...


Παρατήρησα ότι έκοψες τα μαλλιά σου την περασμένη εβδομάδα και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν: "μοιάζεις σαν άντρας!".... και η μητέρα μου 

με δίδαξε να μην λέω τίποτα, αν δεν έχω να πω κάτι καλό...

Μαγείρεψες το αγαπημένο μου φαγητό, αλλά ίσως να μπερδεύτηκες με τον αδελφό μου, 
γιατί εγώ έχω σταματήσει να τρώω χοιρινό κρέας εδώ και έξι χρόνια.


Πήγα για ύπνο όταν φορούσες εκείνα τα καινούργια εσώρουχα, γιατί η καρτελίτσα 

με την τιμή ήταν ακόμα πάνω τους : Προσευχήθηκα να ήταν απλά μια σύμπτωση το γεγονός ότι την προηγούμενη μέρα δάνεισα στον αδελφό μου 50 €  και ότι τα εσώρουχα σου κόστιζαν 49.99 €

Παρ 'όλα αυτά, όμως, εγώ σ' αγαπούσα ακόμα... και πίστευα ότι με λίγη προσπάθεια


Σάββατο 12 Μαρτίου 2016

Το Μήνυμα ενός Αγγέλου. Αφιερωμένο σε σένα!


 °☆ ¸. *☆★
☆ ¸. *☆Να είσαι ευτυχισμένος ... Όταν νομίζεις ότι όλα έχουν χαθεί, 
αυτή ακριβώς είναι η στιγμή να ξεκινήσεις από την αρχή... 
μάζεψε ότι καλό δημιούργησες ως τώρα 
και πάρ'το μαζί σου... 
τα υπόλοιπα άφησέ τα πίσω.... 
Φόρεσε το ωραιότερό σου χαμόγελο... οπλίσου με νέες ελπίδες... 
εκπαίδευσε την καρδιά σου για τις μελλοντικές σου μάχες... 
 και μάθε από αυτές που εσύ αποκαλείς Ήττες. 
Να θυμάσαι... στη Ζωή υπάρχει πάντα 
ο χρόνος που κλαις και ο χρόνος που χαμογελάς... 
αν αυτή είναι η ημέρα των δακρύων σου, 
αύριο μπορεί να μετατραπούν σε χαμόγελα, αν το θελήσεις. 
Οι Άγγελοι είναι δίπλα σου ότι και να ζεις, 
όταν αισθάνεσαι μόνος είναι επειδή αρνήσαι να τους ακούς 
με το αυτί της καρδιάς. 
Απελευθέρωσε τον εαυτό σου απ'τις αρνητικές σκέψεις  
χαλάρωσε τη θηλιά που σφίγγει την καρδιά σου 
και ανέπνευσε ελεύθερα... θα δεις 
ότι ο ρυθμός της θα αυξηθεί με χτύπους ζωής. 
Ακουσε τους άλλους τι έχουν να σου πουν... αγάπα... χαμογέλα...
ασπάσου εκ νέου αυτό που είσαι και πέταξε... 
πέταξε πιό ψηλά κι' απο τον Ηλιο... γίνε ευτυχισμένος ... 
γιατί αυτό ακριβώς θέλουν απο εσάς 
και ο Θεός και όλοι όσοι σε αγαπούν... 
να είσαι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ.... 
και τώρα και πάντα! °☆ ¸. *☆★

Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

✿ Αυτή είναι λοιπόν, η ΓΥΝΑΙΚΑ! ✿


 ღ✽✿✽ღೋ  ೋღ✽✿✽ღ




Όταν ο Θεός έπλασε τη γυναίκα εργαζόταν μέχρι αργά την 6η ημέρα.
Ένας άγγελος πλησίασε και είπε:
 "Γιατί Κύριε, σπαταλάς τόσο πολύ χρόνο γι' αυτή?"
Και ο Κύριος απάντησε:
"Ξέρεις πόσες προδιαγραφές πρέπει να πληρεί για να την τελειοποιήσω?"
"Πρέπει να μπορεί να πλυθεί, αλλά να μην είναι πλαστική, να παίζει περισσότερους από 200 ρόλους, και να μπορεί να φτιάξει όλων των ειδών τα φαγητά, θα πρέπει να μπορεί να αγκαλιάζει πολλά παιδιά ταυτόχρονα, να δίνει μια αγκαλιά που θα θεραπεύει οτιδήποτε, από ένα πληγωμένο γόνατο μέχρι μια πληγωμένη καρδιά και να τα κάνει όλα αυτά μόνο με δυο χέρια".
Ο άγγελος εντυπωσιάστηκε.
"Μόνο δυο χέρια....αδύνατον!"
Και είναι το βασικό μοντέλο?!

"Πολλή δουλειά για μια μέρα....περίμενε μέχρι αύριο και την ολοκληρώνεις".
"Όχι", είπε ο Κύριος. "Είμαι τόσο κοντά στην ολοκλήρωση αυτής της δημιουργίας, που θα είναι η αγαπημένη της καρδιάς μου".
"Θεραπεύεται μόνη της όταν αρρωσταίνει και δουλεύει 18 ώρες την ημέρα".
Ο άγγελος πλησίασε και άγγιξε την γυναίκα.
"Μα την έφτιαξες τόσο μαλακή, Κύριε.."
"Είναι μαλακή", είπε ο Κύριος, "Αλλά την έφτιαξα και δυνατή, επίσης. .
"Δεν διανοείσαι τι μπορεί να αντέξει και αντεπεξέλθει".
"Μπορεί να σκεφτεί?" ρώτησε ο άγγελος.
Ο Κύριος απάντησε:
"Όχι μόνο να σκεφτεί, αλλά να αιτιολογήσει και να διαπραγματευθεί."
Ο άγγελος άγγιξε της Γυναίκας το μάγουλο....
"Κύριε, φαίνεται πως η δημιουργία σου στάζει! Της έχεις βάλει πολλά βάρη."


Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

Η ιστορία της 8 Μαρτίου... που πρέπει να γνωρίζεις!


Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄ƷƸ̵̡Ӝ̵̨̄ƷƸ̵̡Ӝ̵̨̄ƷƸ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ


Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women's Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.

´ ★✽ º°¸.•¨¯`•.✽♡✽¸¸.•¨¯`•.✽♡´ ★✽ º°¸.•¨¯`•.✽♡✽¸¸
Αυτό σημαίνει πως η σημερινή ημέρα δεν είναι μία γιορτή. Είναι μία ημέρα, που πρέπει να ξεσηκώσει τις γυναίκες του κόσμου, για τα δικαιώματα των θηλυκών όλου του κόσμου. Ρίξτε μία ματιά στον πλανήτη και στην καθημερινότητα των γυναικών και θα διαπιστώσετε πως δεν υπάρχει ισότητα μεταξύ των δύο φύλων.
´ ★✽ º°¸.•¨¯`•.✽♡✽¸¸.•¨¯`•.✽♡´ ★✽ º°¸.•¨¯`•.✽♡✽¸¸

ΠΗΓΗ: http://www.newsbomb.gr/ellada/news/story/564017/8-martioy-pagkosmia-hmera-tis-gynaikas#ixzz42FEBnx53
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/4#ixzz42FCpCnXO

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2016

Οτι κάνεις... αργα ή γρήγορα θα το πληρώσεις!


˙·٠•●♥ Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ 

Σταχτοπούτα είναι πλέον 75 ετών και βρίσκεται στη δύση μιας ευτυχισμένης ζωής
που πέρασε με τον άντρα της, τον πριγκιπόπουλο, ο οποίος έχει πεθάνει πια
λίγα χρόνια πριν.

Τώρα, περνάει τις μέρες της στη βεράντα του σπιτιού της, καθισμένη σε μια κουνιστή καρέκλα,
με τον γάτο της τον Bob στα γόνατά της... κοιτώντας τον έξω κόσμο, ευτυχισμένη.

Ένα όμορφο βράδυ όμως, μέσα από ένα σύννεφο εμφανίζεται ξαφνικά
η καλή της Νεράιδα...

Μόλις την είδε η Σταχτοπούτα ξαφνιάζεται και την ρωτάει:
- Αγαπημένη μου καλή Νεράιδα... !! Μετά από τόσα χρόνια, σε ξαναβλέπω και πάλι!! 
Μα τι κάνεις εδώ?
Και η νεράιδα της απαντά:
-Σταχτοπούτα μου, απο τότε που σε είδα για τελευταία φορά, έζησες μια ζωή
υποδειγματική. Υπάρχει κάτι που θα μπορούσα να κάνω για σένα? Έχεις κάποια επιθυμία που
θα μπορούσα να σου πραγματοποιήσω?
Η Σταχτοπούτα ενθουσιάστηκε, χάρηκε πάρα πολύ και κατακοκκίνισε απο συγκίνηση...
μετά σκέφτηκε για μια στιγμή, και μουρμούρισε:
- Ναι, θα ήθελα να είμαι πάρα πολύ πλούσια. 
Στη στιγμή η παλιά της κουνιστή καρέκλα γίνεται απο ατόφιο χρυσάφι.
Ο πιστός της γάτος Bob τρομοκρατήθηκε και απομακρύνθηκε τρέχοντας από την καρέκλα.
Η Σταχτοπούτα άρχισε να φωνάζει εντυπωσιασμένη...
- Ευχαριστώ καλή μου Νεράιδα... σ'ευχαριστώ πολύ!

Και η Νεράιδα της λέει:

-Δεν είναι τίποτα..., το αξίζεις! Τι θα ήθελες όμως ως δεύτερη ευχή?
Η Σταχτοπούτα σκύβει το κεφάλι της και παρατηρεί τα σημάδια που άφησε ο χρόνος
στο σώμα της, και λέει:
- Θα ήθελα να είμαι νέα και όμορφη ξανά
Και κατευθείαν η ευχή της πραγματοποιείται  και ξαναβρίσκει την νεανική της
ομορφιά όπως παλιά.
Η Σταχτοπούτα άρχισε να θαυμάζει για λίγο τον εαυτό της και στη συνέχεια,
άρχισε να νιώθει πράγματα που μέχρι τώρα τα είχε σχεδόν ξεχάσει...
πάθος, ενθουσιασμό, έβραζε το αίμα της...

Η νεράιδα συνέχισε:
-Έχεις άλλη μια τελευταία επιθυμία. Τι θα ήθελες αυτή τη φορά?
Η Σταχτοπούτα παρατήρησε τον καημένο και φοβισμένο γάτο της και λέει:
-Θα ήθελα να μεταμορφώσεις τον πιστό μου γάτο Bob σε ένα

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2016

Η θεία Δίκη !

Ένας παντρεμένος άνδρας είναι στο κρεβάτι παρέα με την νεαρή και όμορφη ερωμένη του,
η οποία του λέει:

- Γιώργοοοο, θα ήθελα πολύ να κάνω έρωτα μαζί σου, αλλά χωρίς το μούσι.

Ο Γιώργος όμως δεν συμφωνεί:

-  Γλυκιά μου, αν ξυρίσω τα γένια, η γυναίκα μου θα με σκοτώσει!

Η ερωμένη με φωνή όλο και πιο σέξι σαν ερωτευμένη γατούλα, επιμένει και επιμένει, μέχρι που εκείνος αναγκάζεται να το δεχτεί.

 Μετά λοιπόν, απο την καυτή νύχτα ο Γιώργος πηγαίνει την ερωμένη σπίτι της και επιστρέφει στο δικό του στη γυναίκα του...
Η γυναίκα του εκείνη την ώρα κοιμόταν... βάζει γρήγορα-γρήγορα τις πιτζάμες του και γλιστρά σιγά-σιγά κάτω από τα σκεπάσματα. Μια απότομη κίνηση όμως ξυπνάει τη γυναίκα του, η οποία γύρισε προς την μεριά του και άρχισε να του χαϊδεύει το πρόσωπο στο σκοτάδι...
...ξαφνικά του λέει:

- Βαγγέλη, τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα??? ...από στιγμή σε στιγμή έρχεται ο άντρας μου...!

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Ο κόσμος ξέρει μόνο να σχολιάζει και να κατακρίνει...

Ήταν κάποτε ένα ζευγάρι με ένα γιο 12 χρόνων και ένα γαϊδουράκι. Αποφάσισαν να ταξιδέψουν,
να δουλέψουν και να μάθουν τον κόσμο.

Έτσι, ξεκίνησαν το ταξίδι τους και οι τρεις μαζί με το γαϊδουράκι τους.
Μόλις έφτασαν στο πρώτο χωριό, ο κόσμος άρχισε να σχολιάζει:
"Κοιτάξτε αυτό το αγόρι πόσο αγενής είναι ... αυτός είναι καβάλα στο γάιδαρο και οι καημένοι γονείς, μεγάλοι άνθρωποι και κουρασμένοι, να τραβάνε τον ζωντανό...»

Τότε η γυναίκα λέει στον άντρα της:
«Ας μην επιτρέψουμε στον κόσμο να μιλάει άσχημα για τον γιο μας."

Οπότε ο πατέρας κατέβασε τον γιο του και ανέβηκε ο ίδιος στο γάιδαρο.
Μόλις έφτασε στα δεύτερο χωριό, ο κόσμος μουρμούραγε:
«Κοιτάξτε αυτόν τον ξεδιάντροπο άντρα ... αφήνει τον γιο του και την καημένη την γυναίκα του να τραβάνε το γάιδαρο, ενώ αυτός να πηγαίνει άνετα και ξεκούραστα πάνω στο σαμάρι.."

Tότε λοιπόν, πήραν την απόφαση να ανέβει η σύζυγος... ενώ πατέρας και γιος κρατούσαν το χαλινάρι για να τραβάνε το γαϊδούρι.
Φτάνοντας στο τρίτο χωριό, οι άνθρωποι ξεκίνησαν πάλι: αααα...
"Ο Καημένος ο άνθρωπος! Μετά απο τόση δουλειά όλη μέρα, άφησε τη γυναίκα του να ανεβεί στο

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Η ιστορία 2 κινέζικων δοχείων...

✽๑✽••.¸✽๑✽๑✽••.¸✽๑✽••.¸✽✽••.¸✽๑✽••.¸✽๑✽๑
.•✿.•✿ Μια ηλικιωμένη Κινέζα, κουβαλούσε καθημερινά νερό με δυο μεγάλα δοχεία το καθένα περασμένο στα άκρα ενός ξύλινου κονταριού που στηριζόταν στους ώμους της.
Το ένα απ'τα δοχεία είχε μια ρωγμή ενώ το άλλο ήταν τέλειο και έφθανε πάντα γεμάτο στο τέλος της μακρινής διαδρομής απο το ρυάκι στο σπίτι... το ραγισμένο όμως δοχείο έφτανε μισογεμάτο...
Έτσι, για δύο ολόκληρα χρόνια η γυναίκα κουβαλούσε καθημερινά μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της.
Φυσικά, το τέλειο δοχείο ένιωθε υπερήφανο για το επίτευγμά του. Ενώ το ραγισμένο δοχείο ντρεπόταν πολύ για το ελάττωμά που είχε και ένοιωθε πολύ λυπημένο που δεν μπορούσε να εκπληρώσει απόλυτα το σκοπό για τον οποίο είχε δημιουργηθεί.
Μετά από δύο χρόνια που συνειδητοποιούσε αυτή τη πικρή αποτυχία αποφάσισε να μιλήσει στην ηλικιωμένη γυναίκα κατά την διάρκεια της διαδρομής.
«Ντρέπομαι για τον εαυτό μου, γιατί αυτή η ρωγμή που έχω στο πλευρό κάνει το νερό και διαρρέει σε όλη τη διαδρομή και μέχρι να φτάσετε σπίτι έχει μείνει μόνο η μισή ποσότητα."
Η γυναίκα χαμογέλασε: 
«Μήπως έχεις παρατηρήσει ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά και όχι στη μεριά του άλλου δοχείου? Εγώ πάντα ήξερα την ατέλειά σου γι'αυτό φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και εσύ τόσο καιρό τα πότιζες. Για δύο χρόνια μαζεύω τα

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

Αφιερωμένο στη Μάνα μου!!!



Σε σένα, που ξέρεις ν'αντιμετωπίζεις την ζωή με την δύναμη που συχνά εμένα μου λείπει...
Σε σένα που είσαι πάντα κοντά μου παρά τα όποια ελαττώματά και την χοντροκεφαλιά μου να μην σε ακούω... 

Σε σένα, που σε βρίσκω μετά απο κάθε ήττα μου έτοιμη να με υποστηρίξεις και να μου δώσεις την δύναμη να ξανασταθώ στα πόδια μου... 

Σε σένα, που είσαι ο ήλιος μου όταν όλα γύρω μου σκοτεινιάζουν...

Σε σένα, μαμά, που σ'αυτή τη ζωή γνώρισες πολύ πόνο και βάσανα αλλά ήξερες να δείχνεις δύναμη και να αντιμετωπίζεις όλα τα δεινά με αξιοπρέπεια...

Σε σένα, που συχνά με βλέπεις να απομακρύνομαι, γιατί η ζωή... Αυτή η ζωή... μερικές φορές σε βάζει σε σκληρή δοκιμασία και η μόνη λύση για να βγω απ'αυτό, για μένα είναι η μοναξιά...

Σε σένα, που στην πραγματικότητα ήμασταν μόνο "εγώ κι εσύ"... 

Σε σένα λέω "ευχαριστώ" για τις επιπλήξεις που δεν ήξερα να δεχτώ, για τα δάκρυα που έριξες και για κάθε χαμόγελο που ο πόνος της ψυχής συχνά έπνιγε... 

Σε σένα που ήσουν μόνο ένα κοριτσάκι και που εξαιτίας μου έπρεπε να γίνεις γυναίκα πολύ νωρίς... 

Σε σένα που συχνά δεν ήξερα να σε καταλάβω ή απλά δεν ήθελα... γιατί το παιδί είναι εγωιστής... απαιτεί πάντα να πάρει χωρίς να δώσει...

Σε σένα που ως ενήλικας πια σε βλέπω με άλλα μάτια... ώριμα...ακόμα κι αν μερικές φορές δεν ήταν εύκολο... 
Σου ορκίζομαι όμως μαμά, πως αν ήταν να ξαναγεννηθώ άλλες χίλιες φορές... για άλλες χίλιες φορές εγώ πάλι εσένα θα επέλεγα...

Σ'αγαπώ, 
το παιδί σου...

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Το καλό επιστρέφει πάντα πίσω...


.•✿.•✿ .•✿.•✿ 




Ο Ευθύμιος παρολίγο να μην δει την κυρία, μέσα στο σταματημένο αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου. Έβρεχε πολύ και ήταν σκοτάδι. Αλλά κατάλαβε ότι χρειαζόταν βοήθεια. Έτσι σταμάτησε το αυτοκίνητό του και πλησίασε.

Το αυτοκίνητό της φαινόταν να είναι καινούργιο. Η Κυρία φοβήθηκε λίγο τον άγνωστο μέσα στη νύχτα μην της επιτεθεί... η εμφάνισή του δεν της ενέπνεε εμπιστοσύνη, φαινόταν φτωχός και πεινασμένους. Ο Ευθύμιος αντιλήφθηκε ότι η κυρία ήταν φοβισμένη και της είπε:
-Είμαι εδώ για να σας βοηθήσω, κυρία μου, μην ανησυχείτε. Γιατί δεν περιμένετε στο αυτοκίνητό μου, όπου είναι λίγο πιο ζεστά?  Επι ευκαιρίας, το όνομά μου είναι Ευθύμιος..

Η κυρία είχε πάθει λάστιχο και επιπλέον ήταν και προχωρημένης ηλικίας.

Ενώ η βροχή έπεφτε σε χείμαρρους, ο Ευθύμιος έσκυψε, τοποθέτησε τον γρύλλο... σήκωσε το αυτοκίνητο... και άλλαξε το σπασμένο λάστιχο.... όπου λερώθηκε και έγινε εντελώς μούσκεμα .... Οσο έσφιγγε τα μπουλόνια της ρόδας η γυναίκα άνοιξε την πόρτα και άρχισε να συνομιλεί μαζί του.

Του είπε ότι δεν ήταν ντόπια, οτι ήταν απλώς περαστική  και ότι δεν ήξερε πώς να τον ευχαριστήσει για την πολύτιμη βοήθειά του.
Ο Ευθύμιος χαμογέλασε καθώς τελείωσε τη δουλειά του και σηκώθηκε...
Τον ρώτησε πόσο χρωστούσε. Η Κυρία είχε ήδη φανταστεί όλα τα φοβερά πράγματα που θα μπορούσαν να της είχαν συμβεί αν ο Ευθύμιος δεν είχε σταματήσει να την σώσει. Αλλά αυτός δεν σκεφτόταν τα χρήματα, του άρεσε να βοηθάει τους ανθρώπους. Αυτός ήταν ο τρόπος ζωής του.

Και της απάντησε...-Αν θέλετε πραγματικά να με πληρώσετε, την επόμενη φορά που θα συναντήσετε κάποιον σε δυσκολία, θυμηθείτε με  και δώστε στον άνθρωπο αυτό τη βοήθεια που χρειάζεται.

Λίγα χιλιόμετρα μετά η κυρία σταμάτησε σε ένα μικρό εστιατόριο... ήρθε η σερβιτόρα και της έδωσε μια καθαρή πετσέτα για να στεγνώσει τα μαλλιά της, προσφέροντάς της και ένα πολύ γλυκό χαμόγελο. Η γυναίκα παρατήρησε ότι η σερβιτόρα ήταν περίπου οκτώ μηνών έγκυος, αλλά δεν επέτρεπε στον εαυτό της η ένταση και η κούραση να άλλαζε την ευγενική συμπεριφορά της στους άλλους... και έμεινε έκπληκτη στο πώς κάποιος που είχε τόσα λίγα, μπορούσε να αντιμετωπίσει τόσο καλά έναν ξένο. Τότε θυμήθηκε τον Ευθύμιο

Μόλις τελείωσε το δείπνο της, και ενώ η σερβιτόρα πήγαινε σε άλλο τραπέζι, η κυρία βγήκε έξω από το εστιατόριο.
Η σερβιτόρα ξαναγύρισε περίεργη να μάθει, που πήγε η κυρία, όταν παρατήρησε ένα σημείωμα

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Αγάπα την μητέρα σου πριν γίνει φωτογραφία... Υπέροχο!

Μετά από 21 χρόνια γάμου,  η γυναίκα μου με πήρε παράμερα για να μου πει κάτι σημαντικό.
Μου ζήτησε να περάσω λίγο χρόνο με μια άλλη γυναίκα... να την πάω σε κάποιο εστιατόριο και σε σινεμά να δούμε ταινία...
-Σ 'αγαπώ, το ξέρεις... μου είπε η γυναίκα μου...- αλλά ξέρω ότι και αυτή η άλλη γυναίκα σε αγαπάει, και θέλω να περνάς και λίγο χρόνο μαζί της.

Αυτή η άλλη γυναίκα ήταν η μητέρα μου. Ζούσε μόνη της 19 χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα μου, και λόγω της δουλειάς μου και των τριών παιδιών μου, μπορούσα να την επισκέπτομαι μόνο περιστασιακά.

Έτσι, εκείνο το βράδυ έκανα ό, τι η γυναίκα μου, μου είχε ζητήσει. Κάλεσα τη μητέρα μου στο τηλέφωνο για να την προσκαλέσω να βγούμε για φαγητό και μετά για μια ταινία...

-Τι συμβαίνει?...με ρώτησε... -Είσαι βέβαιος ότι είναι όλα εντάξει?
-Νόμιζα ότι θα ήταν καλή ιδέα να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί... της απάντησα....- Μόνο εγώ κι'εσύ!
Η μητέρα μου, έμεινε σιωπηλή για μια στιγμή στην άλλη άκρη της γραμμής, και τελικά είπε...
-Ναι... Θα ήθελα πάρα πολύ...

Στη συνέχεια, την επόμενη Παρασκευή μετά τη δουλειά, πήγα να την πάρω απο το σπίτι. Ήμουν λίγο "νευρικός", είχε περάσει πολύς καιρός ... Είχε φτιάξει τα μαλλιά της και φορούσε το ίδιο φόρεμα που είχε βάλει την τελευταία επέτειο του γάμου της. Το χαμόγελό της που ακτινοβολούσε απο ευτυχία, την έκανε να μοιάζει με ένα μικρό αγγελούδι.
-Είπα στις φίλες μου ότι θα έβγαινα με το γιο μου απόψε και όλες μείνανε με το στόμα ανοικτό...
...είπε μπαίνοντας στο αυτοκίνητο... -Δεν βλέπω την ώρα να τους διηγηθώ τη βραδιά μας...!

Έτσι, πήγαμε σε ένα εστιατόριο, όχι και πολύ κομψό, αλλά αρκετά

Το δηλητήριο...

✽๑✽••.¸✽๑✽••.¸✽

Ένας άνδρας πήγε στον πατέρα του και του είπε:
-Πατέρα, δεν την αντέχω άλλο τη γυναίκα μου, θέλω να την σκοτώσω, αλλά φοβάμαι μη με καταλάβουν. Εσύ μπορείς να με βοηθήσεις?"
-Ναι, μπορώ... είπε ο πατέρας του...-αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα ... Θα πρέπει να φροντίσεις να μην σε υποψιαστεί κανείς όταν εκείνη πεθάνει... Γι αυτό, απο σήμερα θα πρέπει να αρχίσεις να την φροντίζεις, να είσαι ευγενικός, ευγνώμον, υπομονετικός, αξιαγάπητος, λιγότερο εγωιστής, να ακούς περισσότερο... Το βλέπεις αυτό το δηλητήριο εδώ?
Κάθε μέρα θα της βάζεις απο λίγο στο φαγητό... και έτσι, αυτή θα πεθάνει σιγά-σιγά...

Μετά από λίγες μέρες, ο γιος του γύρισε πίσω στον πατέρα του αναστατωμένος και του λέει,
-Δεν θέλω η γυναίκα μου να πεθάνει! Συνειδητοποίησα ότι τελικά την αγαπώ. Και τώρα??? Τι θα κάνουμε??? Πως θα την σώσουμε που την δηλητηρίαζα όλες αυτές τις μέρες???
Κι ο πατέρας του απάντησε:
-Μην ανησυχείς! Αυτό που σου έδωσα δεν ήταν δηλητήριο υιέ μου ... ήταν σκόνη ρυζιού...  Δεν θα πεθάνει,.. γιατί το δηλητήριο ήταν μόνο μέσα σου..!

✽๑✽••.¸✽๑✽••.¸✽

Όταν καλλιεργούμε κακίες είναι σαν να πεθαίνουμε αργά. Ας μάθουμε να συμφιλιωνόμαστε πρώτα με τον εαυτό μας... και μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να το κάνουμε και με τους άλλους. Ας συμπεριφερόμαστε στους άλλους όπως θέλουμε να συμπεριφέρονται εκείνοι σε μας.
Ας είμαστε εμείς που θα πάρουμε πρώτη την πρωτοβουλία να αγαπήσουμε, να προσφέρουμε, να βοηθήσουμε ... και ας σταματήσουμε να προσποιούμαστε... να απαιτούμε την εξυπηρέτηση,  και να εκμεταλλευόμαστε τους άλλους.

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

Μια φιλία Πραγματική!!!!



Oº°‘¨~❦❃❦~¨‘°ºOº°‘¨~❦❃❦~¨‘°ºOº°‘¨~❦❃❦~¨‘°ºO

Σήμερα το πρωί στην καφετέρια που καθόμουν, ένας κύριος στο διπλανό τραπέζι, με κοίταξε και μου άνοιξε συζήτηση: 
- Εσύ νεαρέ μου...  ξέρεις τι είναι φιλία? 
Και εκεί που πάω ν'απαντήσω, με διακόπτει και συνεχίζει:
-Τον βλέπεις εκείνον τον κύριο που κάθεται εκεί πέρα? Αυτός είναι ο καλύτερος μου φίλος... Γεννηθήκαμε το '39 και μεγαλώσαμε μαζί... περάσαμε και αντιμετωπίσαμε δύσκολα χρόνια... φτώχεια... ιστορίες... φάγαμε απ'το ίδιο πιάτο... μοιραστήκαμε στενοχώριες ... χαρές... ε, μετά παντρευτήκαμε... κουμπαριάσαμε κιόλας.... αγοράσαμε μαζί ένα κομμάτι Γης για να την δουλεύουμε απο κοινού... και κάθε μέρα ερχόμασταν σ'αυτή την καφετέρια (καφενείο τότε), να πιούμε τον ελληνικό μας, πολλά βαρύ και όχι... και διαβάζαμε την εφημερίδα... Αυτός δηλ. μου την διάβαζε, γιατί εγώ δεν ξέρω γράμματα...μόνο άκουγα... και πάντα μαζί... 
Το '78 τσακωθήκαμε... πιαστήκαμε μέχρι και στα χέρια ... και από εκείνη την ημέρα δεν έχουμε μιλήσει .. ούτε ένα γεια...ποτέ!!! 
Και που λες... από το '78 και ύστερα, μετά από όλα αυτά, κάθε μέρα ερχόμαστε εδώ... την ίδια ώρα... κάθε μέρα βλεπόμαστε... δεν χαιρετιόμαστε...  και καθόμαστε σε διαφορετικά τραπέζια ο καθένας παίρνοντας τον ελληνικό... κάθε μέρα παίρνει την εφημερίδα και διαβάζει τα νέα ​​δυνατά... οι πελάτες των περνάνε για τρελό .. αλλά εγώ ξέρω ότι το κάνει για μένα... 
Ναί νεαρέ μου... από το '78!






Το Γράμμα της συζύγου στην ερωμένη του άντρα της!


Αγαπητή μου κυρία,

Σας γράφω γιατί είμαι περίεργη να σας ρωτήσω πώς σας πέρασε απ'το μυαλό να προκαλέσετε ερωτικά τον σύζυγό μου. 
Αυτόν... ένα πνεύμα τόσο εύθραυστο, που δεν ήταν σε θέση να σας πει ένα "όχι". 
Αυτόν... με έναν εγκέφαλο τόσο δυσλειτουργικό, ώστε να επιλέξει ως τόπο προδοσίας το κρεβάτι μας.
Αυτόν... τον τόσο απογοητευμένο από την ηλικία του, που άρχισε να ντύνεται σαν τζόβενο απο τότε που γνώρισε εσάς. 
Αυτόν... τον τόσο αφελή, που δεν είχε συνειδητοποιήσει πόσο γελοιοποιόταν ντυμένος σ'αυτό το αναχρονιστικό στυλ για την ηλικία του. 
Και μετά απ'όλα αυτά πραγματικά αναρωτιέμαι πώς καταφέρατε να ερωτευτείτε έναν τέτοιο τύπο!!!
Εγώ τον ερωτεύτηκα πριν τριάντα χρόνια, όταν ήμασταν και οι δύο νέοι... χωρίς εμπειρίες... όταν το σώμα του ήταν όμορφο και δυνατό... και το μυαλό του λαμπρό γεμάτος πρωτοβουλίες. Όταν περνάγαμε τις νύχτες συζητώντας και κάνοντας έρωτα όλο το βράδυ παρόλο που την επόμενη μέρα το ξυπνητήρι θα χτύπαγε χαράματα... 
Και τώρα εσείς ευγενική μου κυρία.... "ερωτευτήκατε"... (αν για έρωτα θέλετε να μιλάμε,) έναν άντρα στα εξήντα του, γεμάτο κόμπλεξ και παθήσεις, μονίμως κουρασμένο, με μόνη επιθυμία να αισθανθεί νεότερος και αθάνατος... έναν άνθρωπο με φαλάκρα τώρα πιά σε προχωρημένο στάδιο, με συρρικνωμένο κώλο, με ρυτίδες στο πρόσωπο και το λαιμό και με μια ανεξέλεγκτη κοιλιά απ'αυτές εκείνων που δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τα υπέροχα πιάτα που η καλή σύζυγός του ετοίμαζε πάντα, προκειμένου να χαρίσει απόλαυση στον ουρανίσκο του, την μοναδική πηγή απόλαυσης που του απέμεινε... για ποιο λόγο τον ερωτευτήκατε λοιπόν αγαπητή κυρία τριαντάρα??? 
Μήπως για το σεξ??? Δεν νομίζω... γιατί τώρα πια 
το "ανήθικό" του έχει ήδη πέσει λόγω πολλών προβλημάτων και φυσιολογίας που μόνο οι άνδρες μιας κάποιας ηλικίας γνωρίζουν.
Μήπως για την γοητεία των ιστοριών του??? Δεν πιστεύω, αγαπητή κυρία... τη ζωή του την πέρασε να δουλεύει για να μπορέσει να πληρώσει εκείνο το δάνειο που πήραμε μαζί για ν'αγοράσουμε με χίλιες θυσίες το σπίτι μας... Για ποιο λόγο λοιπόν??? Απο ιδιοτροπία? για μιά ακόμη εμπειρία... διαφορετική??? 
Οπως και να΄χει... εγώ σας ευχαριστώ, γιατί μου ανοίξατε τα μάτια, γιατί τώρα βλέπω καθαρά την «παλινδρόμηση» αυτού του ανθρώπου που είχε υποσχεθεί αιώνια αγάπη  τριάντα χρόνια πριν... αλλά τώρα συνειδητοποιώ ότι η υπόσχεση αιώνιας αγάπης είναι μια μεγάλη, μεγάλη, μπούρδα.... γιατί όταν παντρεύεσαι αγνοείς ότι συχνά μπορεί να συμβούν και ατυχήματα στην πορεία... και εσύ είσαι ακριβώς αυτό...  Αυτό συνέβηκε και σε μένα.
 Σας γράφω ακριβώς για να σας ευχαριστήσω και για να κάνω μια πράξη γενναιοδωρίας, οπότε, μπορείτε να τον κρατήσετε τον σύζυγό μου, αν επίσης ξέρετε να εκτιμήσετε περισσότερο από μένα τα χαρακτηριστικά του που σας ανέφερα παραπάνω, τότε το σωστό είναι να τον κρατήσετε εσείς...
Αλλά να θυμάστε... κάθε 2 μέρες θέλει οπωσδήποτε να του πλένονται τα σώβρακα και να του σιδερώνονται τα πουκάμισα... επίσης να του υπενθυμίζεις κάθε μέρα να παίρνει το χάπι για την πίεση και το άλλο κατά των οξέων του στομάχου. Α, και στο τέλος του μήνα έχει ένα ραντεβού με τον οδοντίατρο για να του φτιάξει τα προσωρινά δόντια που έχει τώρα.... 
Και τώρα σταματάω να γράφω άλλο γιατί πέρασε η ώρα.. έχω να πάω γυμναστήριο και μετά για ψώνια και καφέ με τις φίλες μου.... 
Με εκτίμηση, 
Μια ευγνώμων σύζυγος!

˙·٠•●✿ Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ✿●•٠·˙ 

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

Ο νάνος κι'εγώ!!!!

Σήμερα που πήρα το λεωφορείο να γυρίσω σπίτι,
καθόταν κάπου δίπλα μου ένας νάνος!
Μετά από λίγη διαδρομή το λεωφορείο φρενάρει απότομα... ο νάνος γλιστρά από την θέση του
κι εγώ για να τον βοηθήσω τον πιάνω γρήγορα
απο το μπράτσο και τον βάζω και πάλι στο κάθισμά του....
Μετά από λίγο, το λεωφορείο φρενάρει απότομα πάλι...Ίδια σκηνή ..
Τον πιάνω απο το μπράτσο και τον ξανα βοηθάω
να κάτσει στην θέση του!!
Μετά από λίγο το λεωφορείο φρενάρει και πάλι και ο νάνος
γλιστράει για τρίτη φορά... οπότε δεν άντεξα, τον πιάνω πάλι απ'το μπράτσο  και
τσαντισμένος του λέω: 
-Ε τι θα γίνει, κρατήσου κι εσύ λίγο!!! ...
Κι αυτός, ακόμα πιο εκνευρισμένος από μένα :..... 
- Μα επιτέλους κύριε... γιατί ανακατεύεστε??? .... 
....τρεις στάσεις που προσπαθώ να κατέβω και δεν με αφήνετε!!!!!!!

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Το Πιο Ομορφο Πράγμα Στον Κοσμο...


 ★✽ º°¸.•¨¯`•.✽♡✽¸¸

Ένας διάσημος ζωγράφος, ο οποίος είχε κάνει αρκετά έργα μεγάλης ομορφιάς, ήταν πεπεισμένος ότι ακόμα δεν είχε ζωγραφίζει το αριστούργημά του.
Πήρε λοιπόν τον δρόμο προς την αναζήτηση της έμπνευσής του... και μια μέρα, σε ένα χωματόδρομο, συνάντησε έναν ηλικιωμένο ιερέα, ο οποίος τον ρώτησε για που το είχε βάλει.... 
-Δεν ξέρω... απάντησε ο ζωγράφος...-ψάχνω να ζωγραφίσω το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο. Μήπως μπορείτε να μου πείτε εσείς πού μπορώ να το βρω?? 
-Είναι πολύ απλό... είπε ο ιερέας...-σε κάθε εκκλησία...σε κάθε πίστη μπορείς να βρείς αυτό που χρειάζεσαι. Η Πίστη είναι το ομορφότερο πράγμα στον κόσμο...

Ο ζωγράφος συνέχισε το ταξίδι του και στον δρόμο του συνάντησε μια νεαρή νύφη. Τη ρώτησε αν ήξερε τι ήταν το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο. 

-Η Αγάπη... απάντησε η γυναίκα... -Η Αγάπη κάνει τους φτωχούς πλούσιους, επουλώνει όλες τις πληγές και κάνει Πολύ το λίγο... Χωρίς Αγάπη δεν υπάρχει Ομορφιά... 

Ο ζωγράφος συνέχισε και πάλι την αναζήτησή του. Ενας όμως εξαντλημένος στρατιώτης πέρασε από μπροστά του... και όταν ο ζωγράφος του έθεσε το ίδιο ερώτημα, ο ίδιος απάντησε:

 -Η Ειρήνη είναι το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο. Και ο πόλεμος είναι το πιό άσχημο... Οπού είναι η Ειρήνη, είναι σίγουρο ότι Εκεί βρίσκεται και η ομορφιά"
Πίστη, Αγάπη και Ειρήνη...
Πώς θα μπορούσα να τα ζωγραφίσω? Σκέφτηκε θλιμμένος ο καλλιτέχνης και κουνώντας το κεφάλι του αποθαρρυντικά, πήρε τον δρόμο του γυρισμού με κατεύθυνση το σπίτι του. 
Μπαίνοντας στο σπίτι, ξαφνικά το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο, το είδε μπροστά του: Στα μάτια των παιδιών ήταν η Πίστη... Η Αγάπη έλαμπε στο χαμόγελο της γυναίκας του και εκεί, στο φτωχικό αλλά ζεστό σπιτάκι του, υπήρχε και η Ειρήνη για την οποία του είχε μιλήσει ο στρατιώτης. 
Και έτσι ο ζωγράφος δημιούργησε τον πίνακα "Το Πιο Ομορφο Πράγμα Στον Κόσμο"
Και όταν το τελείωσε... το ονόμασε "Το Σπίτι μου." 
 ★✽ º°¸.•¨¯`•.✽♡✽¸¸

Μια απίστευτη αληθινή ιστορία....


๑✽••.¸✽๑✽••.¸✽✽๑✽••.¸✽๑✽••.¸✽

Ενώ η γυναίκα μου, μου σέρβιρε το δείπνο, πήρα το θάρρος και της είπα:
-"Θέλω διαζύγιο!"
Είδα τον πόνο στα μάτια της και με ρώτησε με χαμηλή 
τρεμάμενη φωνή:
-"Γιατί?"
Δεν μπόρεσα να της απαντήσω  και εκείνη έκλαιγε όλη νύχτα. Ένιωθα πολύ ένοχος, γι 'αυτό αποφάσισα να της αφήσω το σπίτι, το αυτοκίνητο και το 30% του καταστήματός μας. Εκείνη μόλις είδε την σχετική πράξη την αρνήθηκε εντελώς και μου έθεσε τους όρους της.
Ήθελε μόνο ενα μήνα.. ένα μήνα που θα άρχιζε απο την επόμενη ημέρα..
-"Θυμήσου την ημέρα που παντρευτήκαμε... με σήκωσες στα χέρια και με πήγες στην κρεβατοκάμαρά μας. Σ'αυτόν το μήνα, θέλω να κάνεις ακριβώς το ίδιο κάθε πρωί, με την διαφορά ότι θα με αφήνεις έξω απο την πόρτα του σπιτιού...
Νόμιζα ότι είχε χάσει το μυαλό της... αλλά δέχτηκα.
Την πρώτη ημέρα που την πήρα στα χέρια ήμασταν λίγο σε δύσκολη θέση και οι δύο... ο γιος μας όμως που περπατούσε πίσω μας, μου έλεγε όλο καμάρι:
"Μεγάλε Μπαμπά!!!!"

Την δεύτερη ημέρα ήμασταν και οι δύο πιο χαλαροί. Συνειδητοποίησα ότι είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που την είχα κοιτάξει έτσι. Πρόσεξα τις ρυτίδες της...την άσπρη της επιδερμίδα...

Την τέταρτη ημέρα, παίρνοντάς την ξανά στα χέρια, ένιωσα ότι μεταξύ μας επέστρεφε η οικειότητα. Αυτή ήταν η γυναίκα που παντρεύτηκα δεκαπέντε χρόνια πριν... Ήταν η γυναίκα που μου είχε χαρίσει τη νιότη της... την αγάπη της... και έναν γιο.

Τις επόμενες μέρες ήρθαμε ακόμα πιο κοντά...
Κάθε μέρα κυλούσε όλο και πιο όμορφα  και ο μήνας πέρναγε γρήγορα.
Νόμιζα ότι είχα συνηθίσει πλέον να την σηκώνω και κάθε μέρα την ένιωθα πιό ελαφριά... αλλά η αλήθεια είναι ότι είχε αδυνατίσει...

Την τελευταία ημέρα, ο γιος μας ήρθε στο δωμάτιό μας και είπε:
-"Μπαμπά, είναι ώρα να πάρεις τη μαμά στα χέρια"
Γι'αυτόν πλέον, όλο αυτό, είχε γίνει μια σημαντική στιγμή στην καθημερηνότητά του.
Η γυναίκα μου τον αγκάλιασε δυνατά και εγώ ένιωσα στην καρδιά μου ότι είχα αλλάξει τον τρόπο που έβλεπα το διαζύγιο.
Τώρα πια, το να την παίρνω στα χέρια για μένα είχε αρχίσει να είναι σαν την πρώτη φορά... την αγκάλιασα χωρίς να πω λέξη και κατάλαβα πόσο ελαφριά... πόσο εύθραυστη ήταν και μου'ρχόταν να βάλω τα κλάματα!

Πήγα σε ένα ανθοπωλείο και της πήρα ένα μεγάλο μπουκέτο