Αφιερωμένο στη Μάνα μου!!!

Σε σένα, που ξέρεις ν'αντιμετωπίζεις την ζωή με την δύναμη που συχνά εμένα μου λείπει...
Σε σένα που είσαι πάντα κοντά μου παρά τα όποια ελαττώματά και την χοντροκεφαλιά μου να μην σε ακούω... 

Σε σένα, που σε βρίσκω μετά απο κάθε ήττα μου έτοιμη να με υποστηρίξεις και να μου δώσεις την δύναμη να ξανασταθώ στα πόδια μου... 

Σε σένα, που είσαι ο ήλιος μου όταν όλα γύρω μου σκοτεινιάζουν...

Σε σένα, μαμά, που σ'αυτή τη ζωή γνώρισες πολύ πόνο και βάσανα αλλά ήξερες να δείχνεις δύναμη και να αντιμετωπίζεις όλα τα δεινά με αξιοπρέπεια...

Σε σένα, που συχνά με βλέπεις να απομακρύνομαι, γιατί η ζωή... Αυτή η ζωή... μερικές φορές σε βάζει σε σκληρή δοκιμασία και η μόνη λύση για να βγω απ'αυτό, για μένα είναι η μοναξιά...

Σε σένα, που στην πραγματικότητα ήμασταν μόνο "εγώ κι εσύ"... 

Σε σένα λέω "ευχαριστώ" για τις επιπλήξεις που δεν ήξερα να δεχτώ, για τα δάκρυα που έριξες και για κάθε χαμόγελο που ο πόνος της ψυχής συχνά έπνιγε... 

Σε σένα που ήσουν μόνο ένα κοριτσάκι και που εξαιτίας μου έπρεπε να γίνεις γυναίκα πολύ νωρίς... 

Σε σένα που συχνά δεν ήξερα να σε καταλάβω ή απλά δεν ήθελα... γιατί το παιδί είναι εγωιστής... απαιτεί πάντα να πάρει χωρίς να δώσει...

Σε σένα που ως ενήλικας πια σε βλέπω με άλλα μάτια... ώριμα...ακόμα κι αν μερικές φορές δεν ήταν εύκολο... 
Σου ορκίζομαι όμως μαμά, πως αν ήταν να ξαναγεννηθώ άλλες χίλιες φορές... για άλλες χίλιες φορές εγώ πάλι εσένα θα επέλεγα...

Σ'αγαπώ, 
το παιδί σου...