ღೋ✽❤✽ღೋ═════════ღೋ✽❤✽ღೋ
ƸӜƷ░░░░░W░E░L░C░O░M░E░░░░░░░ƸӜƷღೋ✽❤✽ღೋ═════════ღೋ✽❤✽ღೋ
- ༻๑ Aρχική Σελίδα
- MΕΝΟΥ Eικόνων
- Mικρές Ιστορίες
- ΕΥΖΗΝ
- Services ๑༺
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μικρές Ιστορίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μικρές Ιστορίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Παρασκευή 22 Μαΐου 2020
Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2020
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2019
Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2018
Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018
Δευτέρα 11 Ιουνίου 2018
Πέμπτη 10 Μαΐου 2018
Τετάρτη 25 Απριλίου 2018
Δευτέρα 23 Απριλίου 2018
Σάββατο 17 Μαρτίου 2018
Αφιερωμένο σε όσους έχουν κόρες...
Παντρεύετε ένα ζευγάρι και αποφασίζουν για μια εβδομάδα,
να μην ανοίξουν την πόρτα σε κανέναν..
Την πρώτη μέρα του γάμου χτυπάει η πόρτα, σηκώνεται ο νεαρός και κοιτάζει στο ματάκι της πόρτας.... ήταν οι γονείς του.
Ήθελε ν'ανοίξει, αλλά μετά θυμήθηκε την υπόσχεση που είχαν δώσει με την γυναίκα του... και έφυγε, δεν άνοιξε την πόρτα..
Την δεύτερη μέρα χτυπάει η πόρτα... σηκώνεται ο νεαρός και κοιτάζει.... ήταν οι γονείς της κοπέλας.
Το κορίτσι αρχισε να κλαίει..."- Πώς μπορώ να μην ανοίξω την πόρτα???
Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να κρατήσω την υπόσχεσή μου..."
Και άνοιξε την πόρτα.
Ο σύζυγος δεν είπε τίποτα.
Πέρασαν τα χρόνια και έκαναν μια μεγάλη οικογένεια, ο Θεός τους έδωσε τρια αγόρια και ένα κορίτσι...
Στη γέννηση του κοριτσιού συζύγου έκανε μια πολύ μεγάλη γιορτή..
Αφού τελείωσε η γιορτή, η γυναίκα τον ρώτησε:
-Γιατί έκανες τόσο μεγάλη γιορτή για το κορίτσι και για τ'αγόρια όχι?
Και ο σύζυγος της είπε:
- Γιατί ξέρω ότι το κορίτσι πάντα θα μου ανοίγει την πόρτα.
να μην ανοίξουν την πόρτα σε κανέναν..
Την πρώτη μέρα του γάμου χτυπάει η πόρτα, σηκώνεται ο νεαρός και κοιτάζει στο ματάκι της πόρτας.... ήταν οι γονείς του.
Ήθελε ν'ανοίξει, αλλά μετά θυμήθηκε την υπόσχεση που είχαν δώσει με την γυναίκα του... και έφυγε, δεν άνοιξε την πόρτα..
Την δεύτερη μέρα χτυπάει η πόρτα... σηκώνεται ο νεαρός και κοιτάζει.... ήταν οι γονείς της κοπέλας.
Το κορίτσι αρχισε να κλαίει..."- Πώς μπορώ να μην ανοίξω την πόρτα???
Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να κρατήσω την υπόσχεσή μου..."
Και άνοιξε την πόρτα.
Ο σύζυγος δεν είπε τίποτα.
Πέρασαν τα χρόνια και έκαναν μια μεγάλη οικογένεια, ο Θεός τους έδωσε τρια αγόρια και ένα κορίτσι...
Στη γέννηση του κοριτσιού συζύγου έκανε μια πολύ μεγάλη γιορτή..
Αφού τελείωσε η γιορτή, η γυναίκα τον ρώτησε:
-Γιατί έκανες τόσο μεγάλη γιορτή για το κορίτσι και για τ'αγόρια όχι?
Και ο σύζυγος της είπε:
- Γιατί ξέρω ότι το κορίτσι πάντα θα μου ανοίγει την πόρτα.
Τρίτη 6 Μαρτίου 2018
Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2018
Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2018
Μια υπέροχη ιστορία...
Ένα αγόρι γεννήθηκε με μια σοβαρή ασθένεια ... Μια ασθένεια που δεν γνώριζε θεραπεία ...
Ήταν 20 ετών, αλλά μπορούσε ανά πάσα στιγμή να πεθάνει... Βρισκόταν πάντα μέσα στο σπίτι του και ζούσε με τη βοήθεια της μητέρας του ..
Κουρασμένος πλέον από την συνεχή παραμονή στο σπίτι, αποφάσισε να βγει τουλάχιστον μία φορά. Περπατούσε λοιπόν, στη γειτονιά του και έβλεπε δεξιά αριστερά διάφορα καταστήματα. Περνώντας έξω από ένα μουσικό κατάστημα, παρατήρησε από το παράθυρο της βιτρίνας, την παρουσία ενός κοριτσιού της ηλικίας του. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, άνοιξε την πόρτα και μπήκε κοιτάζοντας τίποτ'αλλο εκτός απο το κορίτσι... πλησιάζοντας σιγά-σιγά τον πάγκο, εκείνη τον κοίταξε και του είπε χαμογελώντας:
«Πως μπορώ να σας βοηθήσω?»
Εκείνη την στιγμή σκέφτηκε ότι ήταν το πιο όμορφο χαμόγελο που είχε δει ποτέ στη ζωή του... και δειλά της απάντησε:
"Ναι, εεεμ ... Θα ήθελα να αγοράσω ένα CD".
Χωρίς πολύ σκέψη, πήρε το πρώτο που είδε και της έδωσε τα χρήματα.
"Θέλετε να σας το συσκευάσω?" ρώτησε το κορίτσι χαμογελώντας και πάλι ...
"ναι" της απάντησε κουνώντας καταφατικά το κεφάλι του...
Το κορίτσι πήγε στην αποθήκη και επέστρεψε με το πακετάκι έτοιμο... Εκείνος το πήρε, βγήκε απο το κατάστημα και επέστρεψε στο σπίτι του...
Απο τότε, κάθε μέρα το παιδί επέστρεφε στο κατάστημα για να αγοράζει CD. Εκείνη του το συσκεύαζε σε πακετάκι κι αυτός στη συνέχεια επέστρεφε στο σπίτι του όπου το άφηνε πάντα στο ντουλάπι του δωματίου.
Ήταν πολύ ντροπαλός για να της ζητήσει να βγουν μαζί και όσο
κι αν το προσπαθούσε δεν τα κατάφερνε... Η μητέρα του που είχε καταλάβει την κατάσταση, τον προέτρεψε να αρπάξει την πρώτη ευκαιρία και να της μιλήσει...
Ετσι την επόμενη μέρα οπλισμένος με περισσότερο θάρρος πήγε στο κατάστημα .... όπως κι όλες τις άλλες μέρες αγόρασε ένα CD και ως συνήθως το ζήτησε σε πακέτο... πήρε λοιπόν, το CD
και σε μια στιγμή που το κορίτσι ήταν απασχολημένο, έβαλε γρήγορα-γρήγορα ένα κομμάτι χαρτί με τον αριθμό του κινητού του στο πάγκο και έτρεξε έξω από το κατάστημα...
Την επόμενη μέρα χτύπησε το κινητό του... το σήκωσε η μητέρα του... και ισα ισα με τρεμάμενη φωνή μπόρεσε να απαντήσει... ήταν η κοπέλα που ζητούσε να μιλήσει στον γιο της...
Η θλιμμένη μητέρα άρχισε να κλαίει και με δυσκολία της είπε... "έφυγε κορίτσι μου... πέθανε εχθές το βράδυ... τον έχουν στο νοσοκομείο τώρα"...
...ακολούθησε μια μακρά σιωπή που την διέκοπταν μόνο τα αναφιλητά της μητέρας...
Λίγες ώρες αργότερα η καταρακωμένη μητέρα μπήκε στο δωμάτιο του γιου της για να τον νιώσει κοντά της...
Αρχισε να κοιτάζει τα πράγματά του... να τα κρατάει στα χέρια της,
να τα κοιτάζει και να τα αγκαλιάζει κλαίγοντας... Άνοιξε ακόμα και το ντουλάπι του... με έκπληξη βρέθηκε σε ένα βουνό γεμάτο CD, όλα κλειστά και πακεταρισμένα.
Πήρε ένα και κάθισε στο κρεβάτι για να το δεί... Ανοίγει το πρώτο πακετάκι και ένα σημείωμα βγήκε και έπεσε κάτω στα πόδια της... έσκυψε να το πάρει για να το διαβάσει:
"Γειά σου... Μήπως θα ήθελες κάποια μέρα να βγούμε μάζι! Σοφία "
Η μάνα απερίγραπτα συγκινημένη άνοιξε και τ'άλλα CD όπου στα περισσότερα υπήρχε το ίδιο σημείωμα που έλεγαν το ίδιο πράγμα.
Αυτή είναι η ζωή...
Μην περιμένετε πολύ καιρό για να δείξετε την αγάπη σας.
Σε όποιος κι αν είναι αυτός, φίλος, παιδί σας, γονείς σας... κάντε το σήμερα, αύριο μπορεί να είναι πολύ αργά....
Με την αγάπη τα πάντα είναι δυνατά!
Ακόμα και ο κόσμος αλλάζει.
Ήταν 20 ετών, αλλά μπορούσε ανά πάσα στιγμή να πεθάνει... Βρισκόταν πάντα μέσα στο σπίτι του και ζούσε με τη βοήθεια της μητέρας του ..
Κουρασμένος πλέον από την συνεχή παραμονή στο σπίτι, αποφάσισε να βγει τουλάχιστον μία φορά. Περπατούσε λοιπόν, στη γειτονιά του και έβλεπε δεξιά αριστερά διάφορα καταστήματα. Περνώντας έξω από ένα μουσικό κατάστημα, παρατήρησε από το παράθυρο της βιτρίνας, την παρουσία ενός κοριτσιού της ηλικίας του. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, άνοιξε την πόρτα και μπήκε κοιτάζοντας τίποτ'αλλο εκτός απο το κορίτσι... πλησιάζοντας σιγά-σιγά τον πάγκο, εκείνη τον κοίταξε και του είπε χαμογελώντας:
«Πως μπορώ να σας βοηθήσω?»
Εκείνη την στιγμή σκέφτηκε ότι ήταν το πιο όμορφο χαμόγελο που είχε δει ποτέ στη ζωή του... και δειλά της απάντησε:
"Ναι, εεεμ ... Θα ήθελα να αγοράσω ένα CD".
Χωρίς πολύ σκέψη, πήρε το πρώτο που είδε και της έδωσε τα χρήματα.
"Θέλετε να σας το συσκευάσω?" ρώτησε το κορίτσι χαμογελώντας και πάλι ...
"ναι" της απάντησε κουνώντας καταφατικά το κεφάλι του...
Το κορίτσι πήγε στην αποθήκη και επέστρεψε με το πακετάκι έτοιμο... Εκείνος το πήρε, βγήκε απο το κατάστημα και επέστρεψε στο σπίτι του...
Απο τότε, κάθε μέρα το παιδί επέστρεφε στο κατάστημα για να αγοράζει CD. Εκείνη του το συσκεύαζε σε πακετάκι κι αυτός στη συνέχεια επέστρεφε στο σπίτι του όπου το άφηνε πάντα στο ντουλάπι του δωματίου.
Ήταν πολύ ντροπαλός για να της ζητήσει να βγουν μαζί και όσο
κι αν το προσπαθούσε δεν τα κατάφερνε... Η μητέρα του που είχε καταλάβει την κατάσταση, τον προέτρεψε να αρπάξει την πρώτη ευκαιρία και να της μιλήσει...
Ετσι την επόμενη μέρα οπλισμένος με περισσότερο θάρρος πήγε στο κατάστημα .... όπως κι όλες τις άλλες μέρες αγόρασε ένα CD και ως συνήθως το ζήτησε σε πακέτο... πήρε λοιπόν, το CD
και σε μια στιγμή που το κορίτσι ήταν απασχολημένο, έβαλε γρήγορα-γρήγορα ένα κομμάτι χαρτί με τον αριθμό του κινητού του στο πάγκο και έτρεξε έξω από το κατάστημα...
Την επόμενη μέρα χτύπησε το κινητό του... το σήκωσε η μητέρα του... και ισα ισα με τρεμάμενη φωνή μπόρεσε να απαντήσει... ήταν η κοπέλα που ζητούσε να μιλήσει στον γιο της...
Η θλιμμένη μητέρα άρχισε να κλαίει και με δυσκολία της είπε... "έφυγε κορίτσι μου... πέθανε εχθές το βράδυ... τον έχουν στο νοσοκομείο τώρα"...
...ακολούθησε μια μακρά σιωπή που την διέκοπταν μόνο τα αναφιλητά της μητέρας...
Λίγες ώρες αργότερα η καταρακωμένη μητέρα μπήκε στο δωμάτιο του γιου της για να τον νιώσει κοντά της...
Αρχισε να κοιτάζει τα πράγματά του... να τα κρατάει στα χέρια της,
να τα κοιτάζει και να τα αγκαλιάζει κλαίγοντας... Άνοιξε ακόμα και το ντουλάπι του... με έκπληξη βρέθηκε σε ένα βουνό γεμάτο CD, όλα κλειστά και πακεταρισμένα.
Πήρε ένα και κάθισε στο κρεβάτι για να το δεί... Ανοίγει το πρώτο πακετάκι και ένα σημείωμα βγήκε και έπεσε κάτω στα πόδια της... έσκυψε να το πάρει για να το διαβάσει:
"Γειά σου... Μήπως θα ήθελες κάποια μέρα να βγούμε μάζι! Σοφία "
Η μάνα απερίγραπτα συγκινημένη άνοιξε και τ'άλλα CD όπου στα περισσότερα υπήρχε το ίδιο σημείωμα που έλεγαν το ίδιο πράγμα.
Αυτή είναι η ζωή...
Μην περιμένετε πολύ καιρό για να δείξετε την αγάπη σας.
Σε όποιος κι αν είναι αυτός, φίλος, παιδί σας, γονείς σας... κάντε το σήμερα, αύριο μπορεί να είναι πολύ αργά....
Με την αγάπη τα πάντα είναι δυνατά!
Ακόμα και ο κόσμος αλλάζει.
Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018
Τρίτη 25 Ιουλίου 2017
Μια όμορφη μικρή ιστορία!!!!
Κάποτε υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα και οι αξίες των ανθρώπων, η καλή Διάθεση, η Θλίψη, η Γνώση... και η Αγάπη...
Μια μέρα ανακοινώθηκε στα συναισθήματα οτι το νησί ήταν έτοιμο να βυθιστεί... και τότε ετοίμασαν όλα τα πλοία και έφυγαν... μόνο η Αγάπη ήθελε να περιμένει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί ήταν έτοιμο να βυθιστεί η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.
Ο Πλούτος πέρασε κοντά της με ένα πολυτελές σκάφος και η Αγάπη του είπε:
-«Πλούτε μπορείς να με πάρεις μαζί σου???»
-«Δεν μπορώ, υπάρχει πολύ χρυσό και ασήμι στο σκάφος μου και δεν έχω καθόλου θέση για σένα.»
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Υπερηφάνεια η οποία περνούσε με ένα πανέμορφο πλοίο...
-«Υπερηφάνεια, σε παρακαλώ, μπορείς να με πάρεις μαζί σου???» - «Δεν μπορώ να σε βοηθήσω, Αγάπη», είπε, «τα πάντα εδώ είναι τέλεια και μπορεί να καταστρέψεις το σκάφος μου».
Τότε η Αγάπη ζήτησε βοήθεια από την Θλίψη που πέρναγε απο δίπλα της...
-«Θλίψη σε παρακαλώ, άσε με να έρθω μαζί σου»
-«Ωχ Αγάπη...» απάντησε η Θλίψη, «είμαι τόσο λυπημένη που θα ήθελα να μείνω μόνη»
Ακόμη και η καλή Διάθεση πέρασε απο δίπλα της, αλλά ήταν τόσο χαρούμενη που δεν άκουσε την Αγάπη όταν της φώναζε βοήθεια...
Και ξαφνικά μια φωνή της είπε:
-«Έλα Αγάπη, ανέβα, θα σε πάρω εγώ μαζί μου...»
Ήταν ένας γέρος... Η Αγάπη αισθάνθηκε τόσο ευγνώμων και γεμάτη χαρά που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του γέρου. Όταν έφτασαν στη στεριά ο γέρος έφυγε.
Η Αγάπη συνειδητοποίησε πόσα πολλά του χρωστούσε και ζήτησε από την Γνώση να της πει:
-«Σε παρακαλώ, μπορείς να μου πείς ποιος ήταν ο γεράκος που με βοήθησε???»
-«Ηταν ο Χρόνος», απάντησε η Γνώση.
-«Ο Χρόνος???», απόρησε η Αγάπη, «Γιατί να με βοηθήσει
ο Χρόνος?!!!!»
Και η Γνώση γεμάτη σοφία είπε:
- «Γιατί μόνο ο Χρόνος μπορεί να κατανοήσει πόσο σημαντική είναι η αγάπη στη ζωή».
Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016
Η εκδίκηση της ζωής...
Ένα αγόρι με ταπεινή καταγωγή ήταν τρελά ερωτευμένος με την κόρη ενός πολύ πλούσιου και υψηλά ιστάμενου προσώπου...
Μια μέρα λοιπόν, αυτό το αγόρι έκανε πρόταση γάμου στην κοπέλα...
και αυτή του απάντησε πολύ απότομα:
"Πλάκα μου κάνεις? Όσα βγάζεις εσύ το μήνα εγώ τα χαλάω σε μία μέρα! Δεν μπορώ ούτε να το φανταστώ να γίνω γυναίκα σου!!!!
Ποτέ δεν θα μπορούσα ν'αγαπήσω κάποιον σαν εσένα. Ξέχασε με και βρες καμιά του δικού σου επιπέδου..."
Για το φτωχό αγόρι αυτό ήταν ένα τεράστιο πλήγμα. Τα χρόνια πέρασαν, αλλά η πληγή παρέμεινε πάντα ανοιχτή και ποτέ δεν ξέχασε αυτά τα λόγια.
Περίπου δέκα χρόνια αργότερα οι δύο τους συναντήθηκαν και πάλι τυχαία σε ένα εμπορικό κέντρο.
Όταν εκείνη τον είδε, αμέσως του είπε:
"Γεια σου, τι κάνεις??? Πάει πολύς καιρός...
Τώρα είμαι καλοπαντρεμένη.... Ο σύζυγός μου είναι ένας πολύ ευφυής άνθρωπος και ένας έμπειρος επιχειρηματίας... Ξέρεις πόσα βγάζει??? 10.000 ευρώ το μήνα... "
Ακούγοντας αυτά τα λόγια της, τα μάτια του γινόταν γυαλιστερά απο δάκρυα... Παρά τα δέκα χρόνια, ακόμη δεν είχε ξεπεράσει εκείνη την απόρριψη.
Δευτερόλεπτα αργότερα, ο σύζυγός της επέστρεψε από την τουαλέτα και πριν η σύζυγός
του μιλήσει, μόλις είδε με ποιόν μίλαγε αναφώνησε:
του μιλήσει, μόλις είδε με ποιόν μίλαγε αναφώνησε:
Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016
Μια ΑΠΙΘΑΝΗ Ιστορία!
♡♡¸¸.•*¨*••.¸¸♡✽♡¸¸.•*¨*••.¸¸♡✽♡¸¸.•*¨*••.¸¸♡♡
"Ένας πλούσιος πατέρας, που ήθελε ο γιος του να γνωρίσει τι σημαίνει να είσαι φτωχός, τον έστειλε να περάσει λίγες μέρες με μια οικογένεια αγροτών.
Το παιδί πέρασε εκεί τρεις μέρες και τρεις νύχτες στα χωράφια.
Επιστρέφοντας όμως στην πόλη, μέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας του τον ρώτησε:
- Για λέγε λοιπόν, τι έχεις να μου πεις για την εμπειρία σου?
- Μια χαρά... είπε ο μικρός.
-Έμαθες τίποτα εκεί? Επέμενε ο πατέρας του...
-Ναι... πολλά..
1 - Οτι εμείς έχουμε ένα σκυλί ενώ εκείνοι έχουν τέσσερα.
2 - Ότι εμείς έχουμε μια πισίνα με επεξεργασμένο νερό γεμάτο χημικά στην άκρη του κήπου, ενώ εκείνοι έχουν ένα ποτάμι με κρυστάλλινα νερά, ψάρια και πολλά άλλα όμορφα πράγματα.
3- Οτι εμείς έχουμε ηλεκτρικό φως στον κήπο μας, ενώ
εκείνοι έχουν τ' αστέρια και το φεγγάρι για να τους φωτίζει.
Κυριακή 24 Απριλίου 2016
░░ ΣΚΕΨΟΥ να είσαι η μάνα...•✿░░░
๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑~๑
.•✿Σκέψου να είσαι η μάνα, που σιδέρωσε με προσοχή τα ρούχα του απ’ το προηγούμενο βράδυ, για την πρώτη μέρα στο σχολείο. Εκείνη που πήρε ανήσυχη τηλέφωνο το γιατρό, γιατί το αγοράκι της ανέβασε ξαφνικά πυρετό. Εκείνη που ένα Σάββατο μεσημέρι το καμάρωσε να κάνει ποδήλατο, χωρίς βοηθητικές ρόδες. Εκείνη που το μάλωσε, όταν δεν έφαγε όλο το πιάτο με τις φακές, τη δύναμή του. Σκέψου να είσαι η μάνα… και κάποιος, κάποια μέρα, να σηκώνει κάποιο όπλο και να σκοτώνει το παιδί.
Σκέψου να είσαι η μάνα που έμεινε κρυφά ξάγρυπνη, κοιτώντας το ρολόι με αγωνία. Εκείνη που άκουσε με ανακούφιση την πόρτα και τα βήματά του να το οδηγούν στο εφηβικό δωμάτιο. Εκείνη που άπλωσε όλα τα ρούχα του, έραψε όλα τα κουμπιά του που ξηλώθηκαν. Και κάποια μέρα, κάποια οργή, κάποιο μίσος, κάποια παράνοια να γίνεται κάποια βόμβα και να το σκοτώνει.
Σκέψου να “σαι η μάνα που ανοίγει το πορτοφόλι της και βλέπει τη φωτογραφία του. Εκείνη που απλώς θέλει ν’ ακούσει τη φωνή του στο τηλέφωνο. Εκείνη που κάποτε το γέννησε, αλλά το κουβαλάει μέσα της για πάντα. Η μάνα που κάθε σκέψη της έχει υστερόγραφο το πρόσωπό του. Και κάποια μέρα ξαφνικά, κάποιος του μιλά άσχημα, κάποιος θέλει το κακό του, κάποιος θέλει να το πονέσει. Και το πονά.
Σκέψου να “σαι η μάνα. Και να τρέμει η ψυχή σου που έφυγε από κοντά σου. Να θέλεις να γίνεις κάθε πέτρα, κάθε μονοπάτι, κάθε δρόμος που θ’ ακολουθήσει, για να το προσέχεις. Και κάποια μέρα το παιδί να χάνεται σε κάποια θάλασσα. Κι εσύ να μη ξέρεις τίποτα. Ποιος να σε βρει και ποιος να σου πει για κάποιο σάπιο δουλεμπορικό.
Σκέψου να “σαι η μάνα που κάθε μέρα ξυπνά με την σκέψη να βρεις φαγητό για το παιδί. Να περπατάς χιλιόμετρα για να βρεις καθαρό νερό. Να παρακαλάς για ένα βρώμικο δολάριο, για να του
Κυριακή 3 Απριλίου 2016
Μια ιστορία αλλιώτικη απ'τις άλλες...
•♡๑๑๑♡•.¸¸.•♡•.¸¸.•♡๑๑๑♡•
Ένας νεαρός κάνει δεσμό με μια κοπέλα και ευτυχισμένος τρέχει να το πει στον πατέρα του:
- Μπαμπά, βρήκα την αγάπη της ζωής μου και σύντομα θα παντρευτούμε!
- Α ναι? Και ποιο είναι το τυχερό κορίτσι?
- Η Ιωάννα... η κόρη του μηχανικού.
- Ιωάννα? Χμ ... γιε μου, λυπάμαι, αλλά δεν μπορείς να παντρευτείς μ'αυτό το κορίτσι.
Η αλήθεια είναι οτι είναι αδελφή σου. Ήλπιζα οτι δεν θα χρειαζόταν ποτέ να σου δώσω αυτή τη στεναχώρια.. αλλά βλέπεις ... στα νιάτα μου, την έζησα με το παραπάνω τη ζωή μου και δεν έχανα ποτέ ευκαιρίες. Δεν περίμενα ότι θα στο αποκάλυπτα ποτέ, αλλά πρέπει να σου το πω. Η Ιωάννα είναι αδερφή σου.
Ακούγοντας αυτά, ο νεαρός σοκαρισμένος έτρεξε μακριά με κλαίγοντας με λυγμούς.
Μετά από οκτώ μήνες παρουσιάζεται πάλι πίσω στον πατέρα του:
- Μπαμπά, βρήκα επιτέλους την αγάπη της ζωής μου και σύντομα θέλουμε να παντρευτούμε.
Τη λένε Κωνσταντίνα και είναι η κόρη του τσαγκάρη.
- Κωνσταντίνα ε?! Δεν μπορεί να συμβαίνει...!!! Κοιτάξτε, ο γιε μου ... Δεν ξέρω πώς να σου το πω... κι αυτή είναι αδερφή σου. Προσπάθησε να με καταλάβεις, εγώ και η μητέρα σου κάποια στιγμή περάσαμε μια δύσκολη περίοδο και είχαμε αποφασίσει να κάνουμε ένα διάλυμα μεταξύ μας.
Ήλπιζα να μη χρειαζόταν ποτέ να σου το πω ... αλλά...
Ο νεαρός συγκλονισμένος έφυγε τρέχοντας απο το σπίτι μεταξύ απελπισίας και στεναχώριας.
Ωστόσο, μετά από σχεδόν δύο χρόνια, επιστρέφει και πάλι στον πατέρα του:
- Μπαμπά, αυτή τη φορά βρήκα πραγματικά τη γυναίκα της ζωής μου. Νίνα λέγεται, και είναι
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)